OPINIONS OF NORMALLY DEVELOPING STUDENTS WHO ATTEND SCHOOLS WITH INCLUSIVE PRACTICES ON INCLUSIVE PRACTICES
DOI:
https://doi.org/10.56122/..v2i2.248Ключевые слова:
Специальное образование, инклюзия, инклюзивное образование, развитие, нормальное развитие, задержка развитияАннотация
Целью данного исследования является выяснить мнение нормально развивающихся учащихся, посещающих первые и вторые классы школ, где реализована инклюзия, определить причины проблемного поведения, с которыми сталкиваются учащиеся с психическими отклонениями, и получить их предложения по решению. Исследование проводилось с участием 20 нормально развивающихся учащихся, посещающих государственные школы с инклюзивным образованием. Результаты, полученные в результате исследования: Они с удовольствием учатся в одном классе со своими друзьями-интегрированными студентами. Информации, предоставляемой в школе, достаточно для их друзей. Друзья из обычного общества иногда демонстрируют проблемное поведение, но проблемное поведение характерно не только для обычных учеников, иногда такое поведение демонстрируют и другие ученики. Их друзья демонстрируют проблемное поведение, потому что они отличаются от них. Инклюзивные учащиеся должны учиться в школах, соответствующих их уровню, а не в общеобразовательных школах. Был сделан вывод, что им не следует драться со своими друзьями и что им следует спокойно предупреждать их, а не кричать, если есть проблема, поскольку они могут действовать самостоятельно.
Библиографические ссылки
KAYNAKÇA
Acar, Ç. (2000). Zihin özürlü çocuklarla çalışan özel eğitim öğretmenlerinin sınıflarında karşılaştıkları problem davranışlarla ilgili görüş ve önerileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akçamete, G., Gürgür, H., & Kış, A. (2003). Kaynaştırma programlarına yerleştirilen özel gereksinimli öğrencilerin okuma yazma becerilerine ilişkin öğretmen görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 4(02), 39-53. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000206
Arseven, A. (2001). Alan araştırma yöntemi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Batu, S. & Kırcaali-İftar, G. (2005). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Batu, S. & Kırcaali-İftar, G. (2006). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Cavkaytar, A. (1999). Zihin engellilere özbakım ve ev içi becerilerinin öğretiminde bir aile eğitimi programının etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Erbaş, D., Kırcaali-İftar, G., & Tekin-İftar, E. (2005). İşlevsel değerlendirme: Davranış sorunlarıyla başa çıkma ve uygun davranışlar kazandırma süreci.(2. baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Eripek, S. (2001). Özel eğitime muhtaç çocuklar özel eğitime giriş. (11. Baskı). Ankara: Karatepe Yayınları.
Güleryüz, O. (2009). Kaynaştırma Eğitimine Devam Eden Engelli Öğrencilerin Akranları İle ilişkilerinde Karşılaştıkları Sorunların Değerlendirilmesi.Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütisi, Konya.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kargın, T. (2004). Baş makale:Kaynaştırma:Tanımı,Gelişimi ve İlkeleri.Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi,5,2,3
Kırcaali-İftar, G. (2003). Bilimsel araştırma yöntemleri dersi yayımlanmamış ders notları. Anadolu Üniversitesi.
Nowicki, E., & Sandieson, R. (2002). A meta-analysis of school-age children’s attitudes towards persons with physical or intellectual disabilities. International Journal of Disability, Development and Education, 49, 243-265.
Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2006). Resmi Gazete. 26184. http://tkb.meb.gov.tr/yonetmelik
Saint-Laurent, Lise; Dionne, Jean; Giasson, Jocelyne; Royer, Egide; Simard, Claude; Pierard, Academic Achievement Effects of an In-Class Service Model on Students with and without Disabilities. Brigitte Exceptional Children, v64 n2 p239-53 Win 1998
Scruggs, T. E., & Mastropieri, M. A. (2000). The effectiveness of mnemonic instruction for students with learning and behavior problems: An update and research synthesis. Journal of Behavioral Education, 10(2-3), 163–173. https://doi.org/10.1023/A:1016640214368
Stainback, W. ve Stainback, S. (1984). A rational for the merger of special and regular education. Exceptional Children, 51 (2); 102-111.
Sucuoğlu, B. & Kargın, T. (2006). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları yaklaşımlar yöntemler teknikler. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
Turhan, C. (2007). Kaynaştirma uygulamasi yapilan ilköğretim okuluna devam eden normal gelişim gösteren öğrencilerin kaynaştirma uygulamasina ilişkin görüşleri, yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Uysal, A. (1995). Öğretmen ve okul yöneticilerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Eskişehir.
Ünal, F. (2010). Kaynaştırma Uygulamasının Yapıldığı Sınıflarda Öğretmen, Normal Gelişim Gösteren Öğrenci ve Engelli Öğrenci Velilerinin Kaynaştırmaya Yönelik Tutumları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/1963.pdf
https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_10/10111011_ozel_egitim_kanun_hukmunda_kararname.pdf
Опубликован
Как цитировать
Выпуск
Раздел
Лицензия
Copyright (c) 2024 Вестник Ошского государственного педагогического университета имени А.Мырсабекова
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.
This work is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International License. To view a copy of this license, visit http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ or send a letter to Creative Commons, PO Box 1866, Mountain View, CA 94042, USA.
