KAYNAŞTIRMA UYGULAMASI YAPILAN OKULLARA DEVAM EDEN NORMAL GELİŞİM GÖSTEREN ÖĞRENCİLERİN KAYNAŞTIRMA UYGULAMASINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ
##semicolon##
https://doi.org/10.56122/..v2i2.248##semicolon##
Атайын билим берүү, инклюзивдик, инклюзивдик билим берүү, өнүктүрүү, нормалдуу өнүгүү, өнүгүү артта калууАннотация
Бул изилдөөнүн максаты инклюзия ишке ашырылган мектептердин биринчи жана экинчи класстарында окуган нормалдуу өнүгүп келе жаткан окуучулардын ой-пикирин аныктоо, психикалык жактан бузулган окуучулардын көйгөйлүү жүрүм-турумунун себептерин аныктоо жана аларды чечүү боюнча сунуштарын алуу болуп саналат. Изилдөө инклюзивдик билими бар мамлекеттик мектептерде окуган 20 нормалдуу өнүгүп келе жаткан окуучулар менен жүргүзүлгөн. Изилдөөнүн жыйынтыктарынан алынган натыйжалар: Алар интеграцияланган студенттер достору менен бир класста окуганга кубанычта. Мектепте берилген маалымат алардын достору үчүн жетиштүү. Негизги достор кээде көйгөйлүү жүрүм-турумду көрсөтүшөт, бирок көйгөйлүү жүрүм-турум бир гана негизги студенттер эмес, кээде башка студенттер да ушундай жүрүм-турумду көрсөтүшөт. Алардын достору алардан айырмалангандыктан, көйгөйлүү жүрүм-турумду көрсөтүшөт. Инклюзивдик окуучулар жалпы билим берүүчү мектептерде эмес, өз деңгээлине ылайыктуу мектептерде окуш керек. Достору менен мушташып кетпеши керек, эгер кыйынчылык болсо кыйкырып отурбай, өздөрү кыла турган жүрүм-турум катары сабырдуулук менен эскертиш керек деген тыянак чыгарылды.
##submission.citations##
KAYNAKÇA
Acar, Ç. (2000). Zihin özürlü çocuklarla çalışan özel eğitim öğretmenlerinin sınıflarında karşılaştıkları problem davranışlarla ilgili görüş ve önerileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akçamete, G., Gürgür, H., & Kış, A. (2003). Kaynaştırma programlarına yerleştirilen özel gereksinimli öğrencilerin okuma yazma becerilerine ilişkin öğretmen görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 4(02), 39-53. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000206
Arseven, A. (2001). Alan araştırma yöntemi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Batu, S. & Kırcaali-İftar, G. (2005). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Batu, S. & Kırcaali-İftar, G. (2006). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Cavkaytar, A. (1999). Zihin engellilere özbakım ve ev içi becerilerinin öğretiminde bir aile eğitimi programının etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Erbaş, D., Kırcaali-İftar, G., & Tekin-İftar, E. (2005). İşlevsel değerlendirme: Davranış sorunlarıyla başa çıkma ve uygun davranışlar kazandırma süreci.(2. baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Eripek, S. (2001). Özel eğitime muhtaç çocuklar özel eğitime giriş. (11. Baskı). Ankara: Karatepe Yayınları.
Güleryüz, O. (2009). Kaynaştırma Eğitimine Devam Eden Engelli Öğrencilerin Akranları İle ilişkilerinde Karşılaştıkları Sorunların Değerlendirilmesi.Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütisi, Konya.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kargın, T. (2004). Baş makale:Kaynaştırma:Tanımı,Gelişimi ve İlkeleri.Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi,5,2,3
Kırcaali-İftar, G. (2003). Bilimsel araştırma yöntemleri dersi yayımlanmamış ders notları. Anadolu Üniversitesi.
Nowicki, E., & Sandieson, R. (2002). A meta-analysis of school-age children’s attitudes towards persons with physical or intellectual disabilities. International Journal of Disability, Development and Education, 49, 243-265.
Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2006). Resmi Gazete. 26184. http://tkb.meb.gov.tr/yonetmelik
Saint-Laurent, Lise; Dionne, Jean; Giasson, Jocelyne; Royer, Egide; Simard, Claude; Pierard, Academic Achievement Effects of an In-Class Service Model on Students with and without Disabilities. Brigitte Exceptional Children, v64 n2 p239-53 Win 1998
Scruggs, T. E., & Mastropieri, M. A. (2000). The effectiveness of mnemonic instruction for students with learning and behavior problems: An update and research synthesis. Journal of Behavioral Education, 10(2-3), 163–173. https://doi.org/10.1023/A:1016640214368
Stainback, W. ve Stainback, S. (1984). A rational for the merger of special and regular education. Exceptional Children, 51 (2); 102-111.
Sucuoğlu, B. & Kargın, T. (2006). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları yaklaşımlar yöntemler teknikler. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
Turhan, C. (2007). Kaynaştirma uygulamasi yapilan ilköğretim okuluna devam eden normal gelişim gösteren öğrencilerin kaynaştirma uygulamasina ilişkin görüşleri, yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Uysal, A. (1995). Öğretmen ve okul yöneticilerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Eskişehir.
Ünal, F. (2010). Kaynaştırma Uygulamasının Yapıldığı Sınıflarda Öğretmen, Normal Gelişim Gösteren Öğrenci ve Engelli Öğrenci Velilerinin Kaynaştırmaya Yönelik Tutumları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/1963.pdf
https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_10/10111011_ozel_egitim_kanun_hukmunda_kararname.pdf
##submission.downloads##
жарыяланган
##submission.howToCite##
Чыгаруу
Бөлүм
##submission.license##
##submission.copyrightStatement##
##submission.license.cc.by4.footer##This work is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International License. To view a copy of this license, visit http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ or send a letter to Creative Commons, PO Box 1866, Mountain View, CA 94042, USA.
