Opinions of Normally Developing Students Who Attend Schools with Inclusive Practices on Inclusive Practices
DOI:
https://doi.org/10.56122/..v2i2.248Keywords:
Special education, inclusion, inclusive education, development, normal development, developmental delayAbstract
The aim of this study is to determine the opinions of normally developing students who attend the first and second grades of schools where inclusion is implemented, to determine the reasons for the problematic behaviors experienced by students with mental disabilities and to obtain their suggestions for solutions. The research was conducted with 20 normally developing students attending public schools with inclusive education. The results obtained from the research findings: They are happy to study in the same class with their friends who are integrated students. The information given at school is sufficient for their friends. The mainstream friends sometimes exhibit problem behaviors, but the problem behaviors are not only the mainstream students, sometimes other students also exhibit such behaviors. Their friends exhibit problem behavior because they are different from them. Inclusive students should study in schools appropriate to their level, not in general education schools. It was concluded that they should not fight with their friends and that they should calmly warn them instead of shouting if there is a problem, as behaviors they can do themselves.
References
KAYNAKÇA
Acar, Ç. (2000). Zihin özürlü çocuklarla çalışan özel eğitim öğretmenlerinin sınıflarında karşılaştıkları problem davranışlarla ilgili görüş ve önerileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akçamete, G., Gürgür, H., & Kış, A. (2003). Kaynaştırma programlarına yerleştirilen özel gereksinimli öğrencilerin okuma yazma becerilerine ilişkin öğretmen görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 4(02), 39-53. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000206
Arseven, A. (2001). Alan araştırma yöntemi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Batu, S. & Kırcaali-İftar, G. (2005). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Batu, S. & Kırcaali-İftar, G. (2006). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Cavkaytar, A. (1999). Zihin engellilere özbakım ve ev içi becerilerinin öğretiminde bir aile eğitimi programının etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Erbaş, D., Kırcaali-İftar, G., & Tekin-İftar, E. (2005). İşlevsel değerlendirme: Davranış sorunlarıyla başa çıkma ve uygun davranışlar kazandırma süreci.(2. baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Eripek, S. (2001). Özel eğitime muhtaç çocuklar özel eğitime giriş. (11. Baskı). Ankara: Karatepe Yayınları.
Güleryüz, O. (2009). Kaynaştırma Eğitimine Devam Eden Engelli Öğrencilerin Akranları İle ilişkilerinde Karşılaştıkları Sorunların Değerlendirilmesi.Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütisi, Konya.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kargın, T. (2004). Baş makale:Kaynaştırma:Tanımı,Gelişimi ve İlkeleri.Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi,5,2,3
Kırcaali-İftar, G. (2003). Bilimsel araştırma yöntemleri dersi yayımlanmamış ders notları. Anadolu Üniversitesi.
Nowicki, E., & Sandieson, R. (2002). A meta-analysis of school-age children’s attitudes towards persons with physical or intellectual disabilities. International Journal of Disability, Development and Education, 49, 243-265.
Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. (2006). Resmi Gazete. 26184. http://tkb.meb.gov.tr/yonetmelik
Saint-Laurent, Lise; Dionne, Jean; Giasson, Jocelyne; Royer, Egide; Simard, Claude; Pierard, Academic Achievement Effects of an In-Class Service Model on Students with and without Disabilities. Brigitte Exceptional Children, v64 n2 p239-53 Win 1998
Scruggs, T. E., & Mastropieri, M. A. (2000). The effectiveness of mnemonic instruction for students with learning and behavior problems: An update and research synthesis. Journal of Behavioral Education, 10(2-3), 163–173. https://doi.org/10.1023/A:1016640214368
Stainback, W. ve Stainback, S. (1984). A rational for the merger of special and regular education. Exceptional Children, 51 (2); 102-111.
Sucuoğlu, B. & Kargın, T. (2006). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları yaklaşımlar yöntemler teknikler. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
Turhan, C. (2007). Kaynaştirma uygulamasi yapilan ilköğretim okuluna devam eden normal gelişim gösteren öğrencilerin kaynaştirma uygulamasina ilişkin görüşleri, yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Uysal, A. (1995). Öğretmen ve okul yöneticilerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Eskişehir.
Ünal, F. (2010). Kaynaştırma Uygulamasının Yapıldığı Sınıflarda Öğretmen, Normal Gelişim Gösteren Öğrenci ve Engelli Öğrenci Velilerinin Kaynaştırmaya Yönelik Tutumları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/1963.pdf
https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_10/10111011_ozel_egitim_kanun_hukmunda_kararname.pdf
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Bulletin of the Osh State Pedagogical University named after A. Myrsabekova
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
This work is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International License. To view a copy of this license, visit http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ or send a letter to Creative Commons, PO Box 1866, Mountain View, CA 94042, USA.
